Pabokrakau.reismee.nl

Terugkomstbijeenkomst.

Morgen is het zo ver jongens! Dan zien we elkaar weer en kunnen we bijkletsen over hoe we het allemaal gehad hebben. De eerste paar dagen heb ik last gehad van een soort van afkickverschijnselen omdat ik het niet meer gewend was om op tijd te gaan slapen in mijn eigen, lekkere, zachte, warme bed.

Inmiddels ben ik weer helemaal in m'n ritme en heb ik zin om morgen een hapje te gaan eten en met zijn allen Eindhoven op zijn kop te zetten!

Dag 5, de terugweg.

Na een nachtje stappen die eindigde in een hele chagrijnige Daphne omdat ik te weinig slaap heb gehad, werden we vanochtend gewoon weer om half 6 gewekt door een aantal zatte kerels die in de kamer naast ons zaten. Het meest fijne was dat ik daarna ook niet echt meer in slaap kwam, waardoor ik maar 2 uur nachtrust heb gehad en ik de komende 2 dagen alleen maar in bed zal liggen om de slaap in te halen.
Goed, om half 9 toch maar opgestaan en me aangekleed om een ontbijtje te halen met m'n laatste Zloty's. Daarna met zijn allen de bus in en alweer een korte opdracht (bedankt Maril, deze was niet zo'n ramp). Al snel waren we op het vliegveld en koos iedereen zijn eigen plek om brak voor zich uit te kijken en een beetje te kletsen tot we het vliegtuig in konden. In het vliegtuig had ook iedereen zijn eigen plekje en hebben sommigen bijgeslapen en anderen bijgekletst.

Na een korte vlucht van bijna 3 uur zijn we allemaal weer veilig geland op Nederlandse bodem en na het oppikken van de koffers heeft iedereen zijn eigen weg naar huis gevolgd.

Donderdag de 28e zullen we met zijn allen weer samen komen om te bespreken wat we over hebben gehouden aan deze reis, ook zullen we de films van een aantal reisgenoten bekijken en als afsluiting gaan we met zijn allen een hapje eten bij de Bengel.

Voor degene die het wil is er natuurlijk ook nog Stratums Eind wat tot in de vroege uurtjes geopend is Hebben wij even geluk dat we vrijdag vrij hebben!

Al met al was het een fantastische, drukke, interessante, heftige en indrukwekkende week waar iedereen veel van geleerd heeft. Als het aan mij ligt ga ik nog eens terug om het weer op een andere manier te beleven.

Dag 4, Joodse basisschool.

Vanochtend stonden we weer vroeg klaar (na een gezellig - en laat - avondje uit) om een Poolse school te bezoeken samen met onze gids Martha. Het viel me meteen op dat het een hele grote school was, maar het leek me ook ongezellig omdat er geen ramen in de kleurloze deuren van klaslokalen zaten. Het was er, op een aantal schilderijen van een erg getalenteerd 7 jarig jongetje na, erg kaal.
We werden naar een lokaal gebracht waar we een gesprek hadden met de directrice van de school, ze vertelde een aantal dingen en wij hebben haar vragen gesteld over dingen die we wilden weten. Het schoolsysteem in Polen is heel anders dan bij ons. Kinderen gaan hier vanaf 6 jaar pas naar school en hebben leerplicht tot hun 16e.. De basisschool duurt 6 jaar: 3 jaar onderbouw met altijd dezelfde leerkracht en 3 jaar bovenbouw met voor elk vak een ándere leerkracht. De leerlingen wisselen tussen elke les van lokaal en krijgen hier les van een echte vakdocent. Iets wat ik overigens erg sterk vind, op deze manier kun j dieper in gaan op onderwerpen. Na de basisschool gaan de kinderen naar een soort '2e basisschool' en daarna naar de middelbare, waarna veel leerlingen gaan werken en slechts een paar doorgaan naar de 'universiteit'.
We hebben zelf mogen kiezen wat we graag wilden zien: een onderbouw klas (groep 5 voor ons, groep 2 in Polen), een muziekles of een Engels les. Ik heb gekozen voor de jonge kinderen. Hier zijn we aanwezig geweest bij de Poolse les, deze ging over Chopin. De leerlingen krijgen op een hele andere manier les dan bij ons: ze zitten op hun plek en luisteren, waarna ze naar de mat gaan en in een kring naar een verhaal luisteren. Soms komt er in dat verhaal een vraag voor waar de leerlingen antwoord op moeten geven, degene die dit het snelst doet krijgt een sticker op zijn of haar kaart.
Op deze school doen ze niet aan straffen; alleen belonen. De leerlingen krijgen bij goed gedrag, een goed antwoord, etc. een kleine sticker en bij het winnen van een wedstrijd een grote. Aan het eind van het schooljaar worden de stickers geteld en dit wordt dan je 'punt'.
Na deze les bekeken te hebben zijn we met zijn allen teruggegaan naar het centrum waar we een kort spel hebben gedaan om te bekijken wat we nou daadwerkelijk geleerd hebben. (Mijn team won, natuurlijk.)
Hierna kregen we vrije tijd in Krakau, sommigen gingen slapen (saai hoor, jongens) en anderen gingen lekker winkelen of een terrasje pakken. 's Avonds hadden we afgesproken om nog kort te evalueren over Auschwitz en daarna hebben we een hapje gegeten met zijn allen waarna er een aantal studenten zijn gaan slapen en anderen uitgingen in de plaatselijke club Shakers.

Jongens, het was gezellig!

Dag 3, Auschwitz & Auschwitz Birkenau.

Vanochtendom 9 uurverzamelden we met z'n allen op de plek waar we dinsdag afgezet zijn. Vanuit hier was het 1,5 uur rijden naar Auschwitz I, waar we het eerste deel van de dag door zouden brengen. Onze gids, Lucasz, heette ons hier welkom en heeft ons door het kamp en verschillende barakken hiervan geleid en hier de verhalen bij verteld. De verhalen die hij vertelde en de foto's die hierbij uitgebeeld werden, waren erg heftig en moeilijk te begrijpen. 'Kom hier alstublieft in de winter een keer terug, dan ervaar je het anders.' is iets wat hij vaak herhaald heeft. Het was de hele dag donker en regenachtig, eigenlijk het perfecte weer om de rondleiding op deze twee plekken met een vreselijke geschiedenis te bezoeken..

We hebben in Auschwitz I een aantal barakken bekeken met daarin onder andere de (nagebootste) slaapkamers, een heleboel foto's van Auschwitz-slachtoffers, eigendommen van de mensen die hier naartoe geleid werden, de plaatsen waar de Joden gestraft werden en films over de Joden en hoe zij voor en tijdens de oorlog hebben geleefd. Als afsluiting van Auschwitz heeft Lucasz ons meegenomen naar de gaskamer op dit kamp met hier in ook het crematorium. Hier rondlopen was ook onwerkelijk: mensen zijn hier gewoon gestikt.
We hebben een korte pauze gehad en zijn in de bus gestapt om naar Auschwitz II (Birkenau) te rijden waar het verhaal verder verteld werd door Lucasz. Hier hebben we de houten en stenen barakken gezien waar de mensen in moesten verblijven, deze waren koud, onhygienisch en overvol. In één barak konden tot wel 400 (misschien zelfs 600) mensen. Er was geen wc en geen douche, verwarming was er nauwelijks: de kachel was aanwezig maar de stoffen om deze te verwarmen waren er niet. Als je in een barak zat, waar iedereen in verbleef, had je per stapelbed (3 hoog) vaak 6-9 personen die hier in sliepen. Als je bovenin lag had je geluk, hier was het warm en was je 'veilig' voor de uitwerpselen van andere gevangenen want naar de wc mocht je niet. Na een paar weken of maanden kreeg je al last van diarree en andere ziektes, waardoor het nog zwaarder werd. Er was een barak met toiletten en wastafels, maar hier mocht je slechts 2x per dag gebruik van maken: 's ochtends voor het werk en 's avonds na het werk. Moest je tussendoor naar de wc? Pech, ophouden maar. Voor de kleinste 'overtredingen' werd je al naar de gaskamer gestuurd. Nadat we de barakken hebben bekeken kwamen we op een plek waarvan we een foto hadden gezien in Auschwitz I: de selectieplaats. Vanuit hier volgden we de weg die de mannen, vrouwen en kinderen liepen als ze een duim naar rechts kregen. Dit betekende dat je direct doorging naar de gaskamer. Een beladen stukje pad om over te lopen, beseffende dat hier in 2 maanden tijd al 200.000 mensen hebben gelopen: op weg naar hun vreselijke dood. Vanuit dit pad kwamen we op de herdenkingsplek die in 1967 gebouwd is ter ere van alle personen die zijn overleden in Auschwitz-Birkenau. Hier vertelde Lucasz dat hij een gids door Auschwitz is geworden vanwege het feit dat zijn overgrootvader hier 7 maanden vast heeft gezeten tot hij werd overgeplaatst naar een ander kamp, waar hij gelukkig overleefde.
Op dit punt hebben we afscheid genomen van Lucasz en zijn we samen met Dick en Maril doorgelopen naar de plaats waar de personen die een duim naar links kregen: zij moesten blijven. De kamers waar ze werden 'gereinigd', kaalgeschoren en getattoeerd hebben we hier bezichtigd. Als laatste hebben we foto's van overlevende families gekeken en is iedereen met een beladen gevoel naar de bus gelopen die ons terugbrengt naar ons Hostel.
Vanavond zal iedereen een ander plan kiezen; de een gaat in zijn of haar kamer napraten over de dingen die we hebben gezien en gehoord, de ander zal stoom af blazen op het terras.

Dag 2, Joodse wijk.

Hallo!

Vandaag hebben we een lange, interessante dag gehad. Joodse wijk, synagoge en begraafplaats gezien. Hierna naar een aantal plekken waar Schindler's List is opgenomen en als laatste naar Schindler's fabriek geweest. We hebben ontzettend veel indrukken opgedaan van hoe het hier vroeger geweest is.

Schindler's fabriek is tegenwoordig vooral ingericht als museum. Je herkent sommige stukken uit de film en verder maak je een reis door de tijd waarin je quotes en foto's ziet van onder andere Schindler's Joden. Iedereen mocht hier op eigen initiatief rondlopen en rustig alles bekijken. De enige afspraak was dat we achteraf buiten elkaar op zouden wachten zodat we samen terug konden lopen.

Als afsluiting zijn we met zijn allen heerlijk in het zonnetje aan de waterkant gaan zitten waar we na hebben gepraat over de dag en kort stil hebben gestaan bij de volgende activiteit: Auschwitz en Birkenau.

's Avonds hebben we ons in groepen verdeeld en heeft iedereen een plek gekozen om te gaan eten en nog even na te borrelen. Wij zijn gezellig met Dick naar een klein restaurantje gegaan waar we buiten heerlijk hebben gegeten En de serveersters boos hebben gemaakt. Oeps. We hebben gepraat en gelachen en zijn hierna allemaal weer onze eigen weg gegaan.
Vandaag zullen we rondlopen over de concentratiekampen om een idee op te doen van de horror die zich hier af heeft gespeeld. Wat het met me zal doen? Geen idee. Dat zie je vanavond.
Liefs.

Dag 1, de heenreis.

Hallo!

Leuk dat je met me meereist!

Gisteravond zijn we aangekomen na een rustige en korte vlucht in de prachtige stad Krakau. Ons hostel hier heet 'Let's Rock!'. Kort na aankomst hebben we de kamers verdeeld over alle studenten die op deze mooie reis mee mochten gaan en hebben we afgesproken op het plein hier om de hoek.

We hebben samen met Dick en Maril een korte wandeling gemaakt naar een gezellig Mexicaans resraurantje waar we met zijn allen een hapje hebben gegeten. Tijdens het wachten hebben we een spelletje gedaan: speeddaten. We kregen een formuliertje met 8 vragen waar wij eerlijk op moesten antwoorden. Toen iedereen dit had gedaan mochten we gaan speeddaten, dit houdt in dat je zo snel mogelijk je 'match made in heaven' moet zoeken door te bekijken hoeveel van jouw antwoorden er overeen kwamen met die van hem of haar (we hebben maar 5 jongens, dus er ontstaan natuurlijk ook meidenkoppels).

-Voor dit spel heb ik Dick en Maril trouwens hartelijk bedankt, ze weten hoe LEUK ik deze dingen vind..-

Toen iedereen aan het eind van de avond een match had gevonden liepen we gezamenlijk terug naar het plein waar we op het begin van de avond verzamelden en mochten we allemaal met zijn tweeën 3 vragen bedenken die we vrijdag aan een leerkracht op een Poolse school mochten stellen. Deze zetten we op de groepsapp en daarna zijn we met z'n allen naar een club gegaan om even na te borrelen (wat trouwens wel erg gezellig was :) ).

Vandaag ben ik helaas erg vroeg wakker, maar wel helemaal klaar om te gaan.

Op het programma: het bezoeken van een Joodse wijk en hun synagoge en daarna zullen we de fabriek waar een groot deel van de film Schindler's List is opgenomen bekijken.

Liefs,

Daphne